Yves Van Haver op weg naar Marathon des Sables

Zoals enkele RTS-leden al weten doe ik in oktober de (halve) Marathon des Sables (MDS) in Marokko en in april 2025 ‘the legendary’ Marathon des Sables.

De halve MDS zijn 3 etappes, 120 km in totaal, 5 dagen in de woestijn en zelfvoorzienend (eten, slaapgerief,…) Je krijgt enkel een tent en water. ‘The legendary’ is 250 km over 6 etappes (langste etappe is 87 km), 8 dagen zelfvoorzienend.

Overdag 40°C en ’s nachts 7°C, en overal zand! Wat een uitdaging…
Hiervoor ben ik al enkele weken aan het trainen, hieronder volgen enkele events:

  • In juli vertrokken met 15°C naar Toscana (IT), daar zijn we aangekomen en was het 34°C. Pfff dat was wel even aanpassen. Het duurde 3 dagen vooraleer mijn lichaam aangepast was (warmte acclimatisatie), daarbovenop kwam nog dat het er niet vlak was en er amper schaduw te vinden was. Ideale training wel! Na de eerste week doorgereden naar Cap d’ail (tussen Monaco en Nice) waar ik mijn training heb kunnen verder zetten.
  • In augustus een weekje Rhodos geboekt met als bedoeling ook in de warmte te trainen. ’S ochtends een loopje en in de namiddag wandelen/lopen in de volle warmte én met rugzak!
  • Donderdagavond terug gekomen en de dag erop een ticketje kunnen overnemen voor de Dodentocht, het weer was ideaal… Voor mij iets te koud (als je gewend bent bij temperaturen van 30°C te sporten). Van in het begin kunnen lopen en op 11u53 binnen (om 8:57). Conclusie: geen enkele blaar, geen krampen gehad (dag erop 4km los gelopen).
  • De week erop ben ik ’s vrijdags naar Bakala Academy (KU Leuven) geweest voor een dehydratatietest, gedurende een uur moest ik op de loopband lopen bij een temperatuur van 39°C. Dit als doel om te weten hoeveel vocht ik zou moeten innemen. Wat hieruit kwam is dat heel de MDS lopen bij die temperatuur niet haalbaar is, wat wel goed was is dat mijn lichaamstemperatuur onder controle was, maar dat ik toch wel veel zweet.
  • Op een zondag in augustus een duurloopje met Didier gedaan, in het Stropersbos met rugzak.
  • Dan volgde de Bokkenloop, samen met Jasko (ook RTS-lid), die ook ‘the legendary’ mee doet. Als training de 10 km gelopen. Ik met een rugzak van 8 kg en Jasko met een gewichtenjas van 10 kg.
  • De dag na de Bokkenloop was het mooi weer en samen met Didier en Bart een duurloopje gedaan (zonder rugzak). Lekker genoten van het weertje en de omgeving verkend, o.a. De Witte Bergen gezien, goed voor een loopje van 25 km.
  • En dan volgden er 2 testmomenten:
    • Een toch van Cadzand tot Breskens en terug over het losse zand, met de uitrusting zoals in de woestijn. Het testen van de schoenen met gaiters (hoezen die voorkomen dat er zand in de schoenen komt) kwam aan bod, maar vooral ook het wandelen met wandelstokken én op een moment dat iedereen lekker in het zonnetje lag te braden in een t-shirt met lange mouwen gelopen. Uiteindelijk 22 km op de teller.
    • Afgelopen weekend stond de Hagelandse 54+1 (je hebt ook de 101). De bedoeling was er een wandeltraining van te maken, maar kon bij de start aansluiten bij een groepje lopers… Tot 28 km vlotjes kunnen volgen maar dan begon de rugzak te wegen (8 kg) en ben ik overgeschakeld naar wandelen/lopen. Het was geen wedstrijd maar ben toch als 5e aangekomen, heel mooi maar wel pakje zwaarder dan de Dodentocht.

Algemene conclusie: de impact van een rugzak (kg) is toch niet te onderschatten. De rug valt goed mee, het is vooral ballast, de rugzak die op trainingsmomenten bestond uit zakken rijst. Iets wat tijdens de MDS eten zal zijn. Het voordeel is dat na elke dag de rugzak lichter wordt…